Σε σύνδεση τώρα

Έχουμε 68 επισκέπτες συνδεδεμένους
Πεζογραφία

 

Με το πέρασμα του χρόνου, στις αφηγήσεις του Μάρκο οι λέξεις άρχισαν να αντικαθιστούν τα αντικείμενα και τα νεύματα: στην αρχή ήταν επιφωνήματα, απομονωμένα ονόματα, ξερά ρήματα, ύστερα περιφράσεις, προτάσεις παραφορτωμένες και με πολλές διακλαδώσεις, μεταφορές και παρομοιώσεις. Ο ξένος είχε μάθει να μιλάει τη γλώσσα τον αυτοκράτορα, και ο αυτοκράτορας να καταλαβαίνει τη γλώσσα του ξένου (…).

 

Ένα νέο είδος διαλόγου θεσπίστηκε ανάμεσα τους: τα λευκά χέρια του Μεγάλου Χαν, φορτωμένα με δαχτυλίδια, απαντούσαν με κόσμιες κινήσεις στα ευκίνητα και γεμάτα ρόζους χέρια του εμπόρου. Κι όσο καλύτερη γινόταν η συνεννόηση μεταξύ τους, τα χέρια απέκτησαν συμπεριφορές σταθερές, που αντιστοιχούσε η καθεμία σε μια διαφορετική ψυχολογική κατάσταση, στην εναλλαγή και την επανάληψη τους. Κι ενώ το λεξιλόγιο των πραγμάτων ανανεωνόταν με το δειγματισμό των εμπορευμάτων, το ρεπερτόριο των βουβών σχολίων έτεινε να περιοριστεί και να μονιμοποιηθεί Ακόμα και η ευχαρίστηση της αναφοράς σε αυτά μειωνόταν και στους δύο· στις συζητήσεις τους παρέμεναν την περισσότερη ώρα σιωπηλοί και ακίνητοι.

 

 (Ίταλο Καλβίνο: Οι Αόρατες Πόλεις)

 

 

 

jayce robinson at donegal bay