Σε σύνδεση τώρα

Έχουμε 35 επισκέπτες συνδεδεμένους

In my mind

Joomla!
Το πιο φιλικό, ελεύθερο, ανοιχτού κώδικα CMS
Unicef
Για τα παιδιά του κόσμου
Διεθνής Αμνηστία
Για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου
Action aid
Γιατί είμαστε ακόμη οι πράξεις μας
Mozilla Firefox
Ο πιο ασφαλής, ελεύθερος, ανοιχτού κώδικα περιηγητής ιστού. (Μας βλέπετε και καλύτερα)
Η ανθρώπινη κατάσταση

 

Μιχάλης Μητσός: «Ανακύκλωση» για όσους έχουν ανάγκη

 

Με μια πρώτη ματιά μοιάζει με συνηθισμένο παλαιοπωλείο: χρησιμοποιημένοι καναπέδες παραταγμένοι μπροστά σε τεράστιες ντουλάπες, βιτρίνες γεμάτες ποτήρια και αντικείμενα όλων των ειδών, αμέτρητα βιβλία και πολυέλαιοι της δεκαετίας του ΄50.

 

Η διαφορά είναι ότι στο Sozialkaufhaus, ένα «κοινωνικό κατάστημα» που βρίσκεται στη λαϊκή συνοικία Νeukolln, στο Βερολίνο, οι τιμές απευθύνονται σε μια ιδιαίτερη πελατεία: άνεργοι, συνταξιούχοι, αλλά και χαμηλόμισθοι μπορούν να αγοράσουν εδώ ένα πλήρες κρεβάτι με 50 ευρώ, ένα ποτήρι με 20 λεπτά, μια ντουλάπα με 50 ευρώ, ένα βιβλίο με 1 ευρώ. Υπάρχει μάλιστα η δυνατότητα να προμηθευτεί κανείς μέχρι πέντε ρούχα δωρεάν.

Από τότε που ο Μίχαελ Μάσκολους ίδρυσε την οργάνωση Die Τeller Gottes («Τα Πιάτα του Θεού») και άνοιξε το πρώτο του κέντρο το 2004, η ζήτηση δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται. Ώς και 150 άνθρωποι την ημέρα έρχονται να αγοράσουν αντικείμενα ή έπιπλα σε τιμές που δεν αντέχουν σε συναγωνισμό. «Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη Γερμανία έχουν ανάγκη από ένα τέτοιο είδος προσφοράς», λέει ο 47χρονος πρώην άνεργος.

Η λογική της λειτουργίας αυτών των καταστημάτων είναι απλή: ο Μάσκολους παίρνει όλα όσα οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να πετάξουν, επισκευάζει ό,τι χρειάζεται και τα μεταπωλεί σε πολύ χαμηλές τιμές. «Είναι απίστευτο τι μπορεί να καταλήξει στον σκουπιδοτενεκέ» λέει δείχνοντας μηχανήματα μουσικής σε πολύ καλή κατάσταση. Τα κέρδη από τις πωλήσεις χρησιμεύουν για να πληρώνονται το νοίκι και οι μισθοί των δέκα υπαλλήλων. «Δεν βγάζουμε κανένα κέρδος, και αν στο μέλλον μείνουν χρήματα στην άκρη θα τα δώσω σε μια φιλανθρωπική οργάνωση» τονίζει ο Μάσκολους, ο οποίος απορρίπτει οποιαδήποτε κρατική επιδότηση.

Σε όλη τη Γερμανία, τέτοιες πρωτοβουλίες παρουσιάζουν άνθηση. Υπολογίζονται σε 350, ενώ κάθε μήνα ανοίγουν τις πόρτες τους καινούργια καταστήματα. Πολλές μελέτες άλλωστε δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια οι μισθοί παρουσιάζουν στασιμότητα και οι ανισότητες έχουν αυξηθεί. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 οι καθαροί μισθοί έχουν ελάχιστα αυξηθεί και το ποσοστό του πληθυσμού που έχει ελάχιστη ή καθόλου περιουσία είδε τη συνεισφορά του στον εθνικό πλούτο να μειώνεται από το 2002 ως το 2007 κατά 1,5%.

Η πελατεία του Sozialkaufhaus δείχνει τον τρόπο που ζουν οι πιο εξαθλιωμένοι. Η 35χρονη Ελίζαμπετ Φιλιποβίτσι, ανύπαντρη μητέρα και έγκυος στο τέταρτο παιδί της, έρχεται συχνά εδώ. «Με ένα εισόδημα νοικοκυράς που φτάνει τα 600 ως 800 ευρώ τον μήνα, δύσκολα μπορώ να καλύψω τα έξοδά μου» λέει η μικροσκοπική γυναίκα ψάχνοντας να αγοράσει ένα παντελόνι για τον 7χρονο γιο της. Δίπλα της, δύο συνταξιούχες ψάχνουν μια κούτα γεμάτη σεντόνια. «Η σύνταξή μου είναι πολύ χαμηλή» παραπονιέται η μία από αυτές.

 

 

 

Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα, 05/01/2010

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&la=1&ct=13&artid=4553926

Αναδημοσίευση: e-keimena.gr