Δρώμενα και ανησυχίες σ' έναν ταλαιπωρημένο χώρο

Yuval Noah Harari

Εκπαίδευση (Μάθημα 19ο)

Η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά

Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανείς επαναστάσεις, όλες οι παλιές μας αφηγήσεις γκρεμίζονται και ως τώρα δεν έχει εμφανιστεί κάποια νέα για να τις αντικαταστήσει. Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε εμείς και τα παιδιά μας για έναν κόσμο πρωτοφανών μετασχηματισμών και ριζικής αβεβαιότητας; Ένα μωρό που γεννιέται σήμερα θα είναι στα τριάντα του το 2050. Αν όλα πάνε καλά, το μωρό αυτό θα ζει ακόμα το 2100 και μπορεί να παραμένει ενεργός πολίτης του 22ου αιώνα. Τι πρέπει να διδάξουμε σε αυτό το παιδί για να μπορέσει να ζήσει και να ευημερήσει στον κόσμο του 2050 και του 22ου αιώνα; Τι δεξιότητες θα χρειαστεί για να βρει δουλειά, να κατανοεί όσα συμβαίνουν γύρω του και να πορευτεί στο λαβύρινθο της ζωής;

Χρήστος Κάτσικας

Οι σπουδές της ελίτ σε Χάρβαρντ και Γέιλ

Είναι ευρύτερα γνωστό πως τα μεγαλύτερα και διασημότερα σε όλο τον κόσμο αμερικανικά Πανεπιστήμια, όπως τα Χάρβαρντ, Γέιλ, Πρίνστον, Μπέρκλεϊ, ΜΙΤ, Κολούμπια και Στάνφορντ προσελκύουν βαθύπλουτους φοιτητές και αποτελούν σύμβολο κοινωνικής τάξης.

Σε έρευνα που διεξήγαγαν ο ελβετικός τραπεζικός όμιλος UBS και η εταιρεία πληροφοριών της Σιγκαπούρης Wealth-X σχετικά με το προφίλ και τις συνήθειες των βαθύπλουτων, αποδείχτηκε ότι στον κατάλογο με τα 20 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ανά τον κόσμο με τον μεγαλύτερο αριθμό βαθύπλουτων φοιτητών και αποφοίτων, τα 16 είναι Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, με σημαίες τα Πανεπιστήμια της Ivy League.

Κωνσταντίνος Ν. Καρεμφύλλης

Διδάσκοντας Νεοελληνική Γλώσσα στη Μέση Εκπαίδευση

(αντιμέτωποι με κυρίαρχες αντιλήψεις, επιθετικές στρεβλώσεις και μελαγχολικές παραιτήσεις)*

1. Μιλώντας κανείς για την ελληνική γλώσσα, μιλάει αναγκαστικά άλλοτε για ένα θαύμα και άλλοτε για ένα τραύμα. Θαύμα, για όλα αυτά που έχει επιδαψιλεύσει στον συλλογικό ψυχισμό η γλώσσα αυτή, από τους στίχους των ποιητών που απαγγέλλουμε δυνατά σαν να μετέχουμε των αχράντων μυστηρίων της ζωής, μέχρι το φως των φιλοσόφων με το οποίο φωτίζουμε μερικώς τα μυστήρια της ύπαρξης, και τραύμα από τη συλλογική ακηδία, την παθολογική αδιαφορία στην αντιμετώπιση της γλώσσας αυτής εκ μέρους των φυσικών της ομιλητών, από το μαράζωμα αυτού του πλούτου που κληρονομήθηκε μέσα στο χρόνο και αφυδατώνεται χρόνο με το χρόνο.

Πολύ παρελθόν, αρκετό παρόν και –ελπίζουμε όχι- ελάχιστο μέλλον.

Κωνσταντίνος Ν. Καρεμφύλλης

Μέρες τηλεκπαίδευσης: Εκπαιδεύοντας στην ελευθερία*

Το ξέσπασμα της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020 έφερε την ελληνική κοινωνία μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, ζητήματα και προβλήματα, για τα οποία όλοι θα έπρεπε να δείξουν επάρκεια, υπευθυνότητα και ωριμότητα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν. Μια κουρασμένη από τη δεκάχρονη κρίση κοινωνία επιστράτευσε για μία ακόμη φορά ψυχικές και κοινωνικές δυνάμεις, ελπίζοντας προφανώς ότι, αν και στην παρούσα συγκυρία ξεπεράσει τη δυσκολία και την αναταραχή, θα μπορέσει επιτέλους να δρέψει πολυπόθητους καρπούς ατομικής και συλλογικής ευημερίας.