Ρούσσος Βρανάς

Για τα συστήματα υγείας

Πως τα δελτία...
... ειδήσεων για τις απεργίες μοιάζουν σήμερα πια ολοένα και πιο πολύ µε πολεμικά ανακοινωθέντα, αυτό το έχουμε καταλάβει. Με τακτικές ανθρωποφαγίας, οι κυβερνήσεις ρίχνουν τη µία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Και παραδίδουν ολόκληρο τον λαό στον νόμο της ζούγκλας. Όταν όμως πρόκειται για την υγεία του λαού, αυτό γίνεται ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Στο νόμο...
... της ζούγκλας επιχειρείται σήμερα να παραδοθεί η υγεία των ανθρώπων. Αφού πρώτα επιδόθηκε σε τελετές ανθρωποφαγίας, βάζοντας γιατρούς να πολεμούν µε μάνατζερ και μάνατζερ µε γιατρούς, η γαλλική κυβέρνηση παραδίδει σιγά σιγά το άλλοτε περήφανο γαλλικό σύστημα υγείας στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών (σαν πρώτο βήµα αύξησε κατά 25% τα νοσήλια στα δημόσια νοσοκομεία). Έτσι, γράφει ο πολιτικός και γιατρός Ελί Αριέ στο περιοδικό «Μαριάν», βλέπουμε σήμερα αυτό το δημόσιο σύστημα να εμπιστεύεται τυφλά τους μηχανισμούς της προσφοράς και της ζήτησης, µε την ελπίδα πως το «αόρατο χέρι της αγοράς» θα μπορέσει να βελτιώσει το χαμηλό επίπεδο των υπηρεσιών υγείας. Στην Αμερική, αν ο Ομπάµα δεν προώθησε ριζικές φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας είναι επειδή απέφυγε να συγκρουστεί µε τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία έχουν καταφέρει να επιβάλουν στην κοινή γνώμη την πεποίθηση πως η καλύτερη απάντηση για τα προβλήματα της υγείας είναι η ελεύθερη αγορά. Ορισμένοι μάλιστα επιμένουν ότι αυτό επιβεβαιώνεται και από την οικονομική θεωρία. ο Πολ Κρούγκμαν δεν είναι, ούτε θα ήθελε, να ήταν ένας από αυτούς.

Ο Αμερικανός...
... οικονομολόγος πιστεύει πως η υγεία δεν είναι, ούτε και μπορεί να γίνει, ένα αγοραίο προϊόν. Γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς αν και πότε θα χρειαστεί τις υπηρεσίες υγείας. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να έχει κάποιου είδους ασφάλιση. Δηλαδή κάποιον άλλο που θα αποφασίζει για λογαριασμό του. Και εδώ δεν χωράει η περίφημη «ελευθερία επιλογής του καταναλωτή». Ποιος θα μπορούσε να εμπιστευθεί την υγεία του στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες; Δεν κάνουν αυτή τη δουλειά επειδή νοιάζονται για την υγεία µας. Η δική µας αρρώστια είναι δική τους ζημιά. Γι’ αυτό ασφαλίζουν υγιείς και γυρίζουν τις πλάτες σε αρρώστους. Σαν τους τραπεζίτες, μας προσφέρουν μια ομπρέλα στην καλοκαιρία και μας την παίρνουν πίσω µε την πρώτη βροχή. Η θεραπεία μας είναι το κόστος τους. «Γι’ αυτό ακριβώς», λέει ο Ελί Αριέ, «η παράδοση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας στα χέρια του ιδιωτικού τομέα είναι µία από τις μεγαλύτερες μεταπολεμικές κοινωνικές ήττες».

Τα συστήματα...
... υγείας δεν είναι όλα ίδια. υπάρχουν μεικτά συστήματα που λειτουργούν καλύτερα από τα δημόσια. Και δημόσια που λειτουργούν καλύτερα από τα μεικτά. «Όμως δεν θα βρει κανείς πουθενά ούτε ένα επιτυχημένο σύστημα υγείας που να είναι στηριγμένο στις αρχές της ελεύθερης αγοράς», καταλήγει ο Πολ Κρούγκμαν. «Στην υγεία, η ελεύθερη αγορά δεν λειτούργησε ποτέ. ούτε στη θεωρία ούτε στην πράξη».

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα, 08-02-2011

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4617163

Αναδημοσίευση: www.e-keimena.gr