ποιητής άλλου καιρού

Επιμελώς σήμερα

μας σκοτώνουν

εμείς, οικειοθελώς συγκατανεύουμε

πετώντας, παρά ταύτα

φλογερά στιχάκια διαμαρτυρίας

στα αποχετευτικά φανταστικών εξεγέρσεων

του μέλλοντος

Κι ενώ οι πάντες ξημεροβραδιάζονται

για να γράψουνε το ανάρπαστο

εσύ, ατενίζοντας την ανεστιότητα που ταξιδεύει

φορτωμένη τα ερείπια της μνήμης

ανόσιος και γλωσσοβάμων περίπου

τη βγάζεις με αναδρομές της ελπίδας

σε αλλοτινά ολοκαυτώματα