ενύπνιον

Το ποίημα είναι ο εκπληρωμένος έρωτας

της επιθυμίας που παραμένει επιθυμία

Ρενέ Σαρ

Δεν ήξερα αν ήσουν

Αν ήσουν οπτασίας λιόγερμα

ανοίκειας ωραιότητας ανάκληση

εικόνισμα και αίμα πλάνης

Δεν ήξερα και

πάνω που κατάλαβα

πως ήσουν Ποίηση

δίχως λέξεις

σάστισα να σαρκωθώ το θαύμα

και σάστισε μαζί μου μια στιγμή

έρως δυναστευμένος ενδόμυχα

έρως θανών εν τη γενέσει

που τόσο βραχύβιος έζησε

λαθραίος σε πνιγμένες λέξεις

κι ας τον εναγκαλίστηκα

μ' όλη τη δύναμη του χόρτου που γέρνει

ν' ανταμωθεί τη φλόγα

ανάμνηση, πια, ανέγγιχτης σάρκας

Μα πώς να ‘μαι τώρα σώμα

- απρόσφορο για την αφή

και το αίμα της- σώμα

που επέζησε της συντέλειας

του Πόθου

πώς να μην είμαι τώρα

άνυδρης ερημιάς

αγίνωτη ύλη